مطلق گرایی: علم هیچ چیز مطلقی نیست و یک جامعه شناس باید همیشه آماده تجدید نظر باشد.
بی طرفی ارزشی: در مطالعه و پژوهش در ارزشهای مختلف نباید هیچ ارزشی را بر ارزش دیگر مقدم و برتر شمرد و باید برابری و مساوات را در بررسی لحاظ کرد. به عبارت دیگر برای رسیدن به معرفت باید همواره بیطرفی خود را حفظ کنید.
عینیت : بابد از نگاه غیرشخصی و دید مستقل نسبت به موضوع پرداخت و از احکام قالبی پرهیز کرد.
استفاده از روش های استاندارد شده و محکم : جامعه شناس باید توصیف های دقیق و صحیحی از داداه هایی که بررسی می کند ارئه، دهد. او باید طرح منظمی برای جمع آوری اطلاعات داشته باشد.
مهارت در پژوهش : ضروری است که مشاهدات علمی را مشاهده کنندگان کارآزموده و با تجربه انجام دهند. جامعه شناس با ارزیابی مشاهدات و گزارشات سطح آموزشی و تخصصی مشاهده کنندگان را خواهد شناخت .
کنترل موقعیت ها : تجربه علمی زمانی میسر می شود که همه متغییر های عمده جز یک متغییر که تحت بررسی است کنترل شود .
مثال : جامعه شناسی می خواهد تاثیر دو مامور پلیس را برای گشت محل بجای یک مامور مطالعه کند . باید همه عوامل (محیط ،تجربه مامور ،تناسبات جسمانی ) یکسان باشد و تنها یک مامور اضافی متغییر باشد. آن زمان که همه نتایج تنها با یک مامور اضافی درحالی که همه عوامل موثر دیگر ثابت است، تغییر کند آنگاه می توان مطمئن بود که وجود مامور اضافی عامل دگروگنی است.
روش های پژوهش علمی
مراحلی که باید طی کرد :
طرح یک فرضیه . طرح پژوهش . گردآوری داده ها . تحلیل داده ها . نتیجه گیری .
۱ طرح یک فرضیه : پیس از آنکه مسله مشخص شد باید به بیانی نظری از واقعیت برسیم . فرضیه علننی باید به آزمون گذاشته شود تا شواهد تجربی آن را رد یا تایید کند .
۲ طرح پژوهش : در زمان آماده سازی طرح پژوهش جامعه شناس باید مهم ترین بخش هایی که می خواهد ، مطالعه، جمع آوری، پردازش، تجزیه و تحلیل و مشخص کند.
۳ گردآورای داده : داده های ضروری طبق برنامه باید گردآوری شود و
۴ تحلیل داده ها : تحلیل علمی ایجاب می کند داده طبقه بندی و همه مقایسه های ضروری صورت گیرد .
۵ نتیجه گیری : باید مشخص گردد فرضیه نخستین تایید یا رد شده یا نتایح بدست آمده کافی نیست .
رشد تاریخی جامعه شناسی